Duitse zeeën en kastelen

Vanmorgen kwartietje later aan de ontbijttafel, ik toch want Christof moet werken, problemen bij 1 van de klanten. Tegen de negenen komt hij ook af, er zit nog redelijk wat volk aangezien er gisteren een deel zijn blijven plakken tot 4u; goed bezig ! Onze vriend Raoul moest nog zijn batterij vervangen, dus het is al na 10u eer we kunnen vertrekken. Ondertussen regent het wel niet meer.

Als we Oostenrijk buitenrijden, komen we terecht in een soort natuurpark, waar de koeien in het midden van de weg staan. Zalig om te zien. We zijn inmiddels ook te weten gekomen dat de batterij van Raoul nog niet werkt; hij kan niet starten, we moeten hem duwen en dan gaat hij in gang; het moet een mooi zicht geweest zijn. Ergens voor de middag komen we aan in Schwangau waar we zicht hebben op 2 prachtige kastelen, ze komen recht uit de films van Disney. Het krioelt hier van het volk. Iets later komen we toe aan de Wieskirche. Hier smullen we van een hete kom verse kippensoep, en dan gaan we het kerkje bezoeken, zeg maar kerk. Het is echt prachtig. We laten een kaarsje branden … Ook de omgeving is zeer mooi, je kan zeggen dat het hier nog echt groen is.

Ondertussen is het al 15u en om 18u is het verzamelen geblazen voor de fotoshoot. We beslissen een deel van de route niet meer te rijden. We passeren enkele mooie meren. Op de pas die we nemen staat dat het verboden is voor moto’s tussen 15u en 22u, en er staan camera’s, dat wordt dus een boete bij thuiskomst. We stoppen nog voor een koffietje en dan is het richting hotel waar we om 17u30 aankomen. We springen de douche in, en net op tijd staan we in onze t-shirt beneden waar we nog een tiroler hoed krijgen. Een groepsfoto is altijd hilarisch, en na 15 minuten is de klus geklaard.

Geen tijd voor aperitief direct aan tafel voor het boerenbuffet. Wat een drukte. Veel vlees en weinig groenten. Niet echt mijn ding. Om 21u begint de show, amai, de baas van het hotel is echt van alle markten thuis, hotel uitbaten, met de bus rijden, bier brouwen, zingen en toneel spelen. Zijn show is wel goed, en daarna begint het jaarlijkse feestje van de septemberreis, voor de laatste keer ooit. Tegen 22u begint mijn hoofdpijn drukkend te worden, ik heb al de ganse dag hoofdpijn, en ga ik naar boven. Tegen welk uur Christof naar boven zal komen weet ik niet, maar hij moet het zelf maar weten of hij morgen moe zal zijn, ik alvast niet, ik zal uitgerust aan de rustdag beginnen, en ga mee wandelen naar boven naar de berghut.