Kaunerthal

Om 8u heerst er al een grote drukte aan het ontbijt. Na de rustdag van gisteren is iedereen weer present om te gaan rijden. Ze geven mooi weer dus besluiten we om de rit van vrijdag te rijden aangezien we de voorziene rit richting Timmelsjoch al verschillende keren gedaan hebben.

Zelfs om 9u is onze Raoul paraat en zijn we op weg. Aan het tankstation in Lermoos komen Suzanne en Gilbert, en den Bert en zijn madam, en nog een ander koppel bij ons staan. Hun gps doet moeilijk en vragen of ze mogen aanpikken. Tuurlijk, geen probleem. We rijden weer de Fernpas op, en ook nu weer is het hier een drukte van bussen en camions. De Gilbert heeft er genoeg van en besluit voor te steken, natuurlijk gevolgd door de Kristof en Erwin. Wij niet, wij zitten wat achter want voorsteken op zo’n drukke pas is niet gemakkelijk. Plots zien we Brenda zwaaien aan de andere kant van de weg, we denken wat doet die daar aan een bouwbedrijf, dus we keren om, en wat blijkt ze zijn door een politiemotard uit het verkeer gehaald wegens voorbijsteken waar het niet mag. In Oostenrijk gelden andere regels danbij ons. 35€ valt nog wel mee. Na dit intermezzo wij weer de baan op, duidelijk wat rustiger dan gewoonlijk. We gaan richting Imst, zo naar FlieB. Hier hebben we een mooi zicht over de vallei en de gletsjer van het Kaunterthal. Het zonnetje is volop van de partij. We maken een klein wandelingetje en drinken een koffie in het café met panorama-uitzicht. We zetten weer aan richting Kaunerthal, wow, hoe mooi. De prachtige kleuren van de bergen steken mooi af tegen het helder blauwe water van het meer. Hier en daar treffen we een koe op de weg. Bovenaan kunnen we de gletsjer bewonderen. Hier smullen we van een soepje, de nodige foto’s worden gemaakt, en dan rijden we opt gemak weer naar beneden, genietend al dit moois.

Tegen den drieën zijn we in St Anton am Arlberg, en hier stoppen we voor een cremeke of een appelstrudel. Lekker, zeer lekker. Ondertussen zijn we onderweg Suzanne en Gilbert kwijtgeraakt, en ook Raoul is er niet meer bij, hij ging opt gemakske afkomen. Als de buikjes goed gevuld zijn, gaan we weer op weg. We passeren mooie bergpassen en idem dito dorpen zoals Lech. Tegen de zessen zijn we terug, we springen in de douche en gaan aperitieven, en nog eens eten.

Om 21u is het verzamelen geblazen voor de fakkeltocht. Echter is het beginnen onweren, en giet het pijpenstelen. Ok dan gaan we met het treintje naar de berghut. Daar aangekomen krijgen we schnaps, man en de ambiance is direct verzekerd. Tegen 22u30 zien we dat het weer een party zal worden tot in de vroege uurtjes, dus beslissen we om te voet terug te keren, tis maar 1,7 km. Wijle weg, het regent nog een beetje, en onderweg treffen we wel 1000 kikkers aan, en een paar salamanders. We zouden een kikker kunnen meenemen voor Goula want die heeft haar prins nog niet gevonden, zegt ze. Ocharme de Rik. Tegen den elven zijn we terug, moe maar voldaan gaan we slapen, het was een zalige dag.